پارزیکت (کاتالیست جاذب گوگرد برپایه اکسیدروی)

در سال 1378 رنگینه پارس در مزایده واگذاری دانش فنی کاتالیست جاذب گوگرد برپایه اکسیدروی پژوهشگاه صنعت نفت شرکت نمود و چون تنها شرکت کننده واجد شرائط بود موفق به انعقاد قرارداد با پژوهشگاه برای انتقال دانش فنی شد . در عمل پس از انعقاد قرارداد و انجام پرداختها با در اختیار گرفتن دانش فنی پژوهشگاه و پس از بررسی های عدیده که سه سال بطول انجامید، مسئولین رنگینه پارس به این نتیجه رسیدند که دانش فنی مذکور، ضمن اینکه از نظر علمی و تئوریک میتواند مورد استفاده قرار گیرد بعلت اینکه بازای هر تن اکسیدروی ایجاب می نمود که حدود 35 مترمکعب آب مصرف شود، با توجه به بالا بودن سطح آب در منطقه، دانش فنی عملاً قابل بهره برداری اقتصادی به نظر نمی رسید. از سال 1382 مدیریت بازرگانی پالایش و پخش وزارت نفت، با پشتکار و پیگیری های مکرر، مدیریت رنگینه پارس را تشویق نمودند که به کار ادامه دهد و نهایتاً رنگینه پارس که تا آن موقع موفق به خرید دانش فنی از کشورهای غربی و حتی روسیه و اوکراین نشده بود درسال1383موفق به انعقاد خرید دانش فنی همراه با ماشین آلات از یک تولیدکننده چینی گردید و بدنبال آن اولین محصول کاتالیست کاتالیست صنایع رنگینه و کاتالیست پارس از خردادماه 1386 تولید و تحت برند پارزیکت به مصرف کنندگان داخلی عرضه گردید

ظرفیت تولید واحد پارزیکت PP&C در حال حاضر سالیانه 1500 تن میباشد و عملاً دانش فنی تولید آن کاملاً بومی شده و کیفیت آن در طول 4 سال مرتباً روبه بهبود بوده و در حال حاضر جزو بهترین های جهان میباشد.

در حال حاضر پارزیکت در انواع سه گانه مورد مصرف پالایشگاهها و مجتمع های پتروشیمی کشور است و مصرف کنندگان عموماً از کیفیت محصول و خدمات فنی شرکت راضی هستند . نکته مهم اینکه PP&C عملاً بعلت احاطه بر فن آوری تولید اقتصادی این کاتالیست توانسته با وجود دمپینگ شدید قیمت توسط تولیدکنندگان خارجی پابرجا بماند . ظاهراً تولیدکنندگان خارجی قیمت های فروش خود را به کمتر از نصف تقلیل داده اند ولی درحال حاضر حداقل 50 درصد نیازهای کشور به این نوع کاتالیست توسط PP&C تامین میگردد  این محصول هم اکنون در پالایشگاه های تهران، اراک، شیراز و پتروشیمی های رازی، خارک، فن آوران و زاگرس استفاده می گردد.جا دارد از مدیریت مهندسی و ساخت شرکت اسپک در پشتوانه بازرگانی این محصول تقدیر به عمل آورد